Skip to main content

DHEE JAMMI AA

ਕੋਈ ਤਾਂ ਸੁਣ ਲਓ ਲੈ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਪੁਕਾਰ ਫਿਰਾਂ ਮੈਂ ,
ਟੁੱਟਿਆ-ਹਾਰਿਆ ਬਦਨਸੀਬ ਲਾਚਾਰ ਫਿਰਾਂ ਮੈਂ ,
ਸਮਝ ਨਾ ਆਵੇ ਦੇਵਾਂ ਗਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਹੌਕੇ ,
ਜਾਂ ਫਿਰ ਲੈ ਕੇ ਵਿੱਚ ਬਾਜ਼ਾਰ ਫਿਰਾਂ ਮੈਂ ,
ਨਾ ਇਹਦਾ ਕੋਈ ਮੁੱਲ ਮੈਂ ਲਾਵਾਂ , ਨਾ ਹੀ ਮੈਂ ਕੁੱਝ ਮੰਗਾਂ ਵਟਾਵਾਂ ,
ਆਸਾਂ ਦੀ ਕੁੱਖ ਚੋਂ ਐਸੀ ਖੋਟੀ ਸਦਰਾਂ ਦੀ ਲੀਹ ਜੰਮੀ ਏ ,
ਕੋਈ ਤਾਂ ਲੈ ਲਓ ਮਿੰਨਤ ਕਰਾਂ ਮੈਂ ਸਾਡੇ ਘਰ ਇੱਕ ਧੀ ਜੰਮੀ ਏ ।

ਪਿੱਛਲੇ ਵਰ੍ਹੇ ਵੀ ਇੱਕ ਕੁਲੈਣੀ ਜੰਮੀ ਸੀ ,
ਹੱਡਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਬਹਿਣੀ ਜੰਮੀ ਸੀ ,
ਲਾਏ ਸੀ ਜਿਨ੍ਹੇ ਚਾਹਵਾਂ ਨੂੰ ਫਾਹੇ ,
ਐਸੀ ਹੀ ਟੁੱਟ-ਪੈਣੀ ਜੰਮੀ ਸੀ ,
ਪਰ ਇਸ ਵਾਰ ਉਮੀਦ ਬੜੀ ਸੀ , ਗਲ਼ ਪਾਈ ਸਾਧ ਦੀ ਤਵੀਤ ਮੜੀ ਸੀ ,
ਜਿਹਦਾ ਡਰ ਸੀ ਨਾ ਜੰਮੇ ਦੁਬਾਰਾ ਇਸ ਵਾਰ ਵੀ ਚੰਦਰੀ ਓਹੀ ਜੰਮੀ ਏ ,
ਕੋਈ ਤਾਂ ਲੈ ਲਓ ਮਿੰਨਤ ਕਰਾਂ ਮੈਂ ਸਾਡੇ ਘਰ ਇੱਕ ਧੀ ਜੰਮੀ ਏ ।

ਪਰ ਹਾਂ ਜੇ ਪੁੱਤ ਜੰਮਦਾ ਤਾਂ ਵਾਂਗ ਰਾਜੇ ਦੇ ਰੱਖਦੇ ,
ਚੰਨ ਮੁੱਖੜੇ ਤੇ ਕਾਲੇ ਟਿੱਕੇ ਲਾ ਕੇ ਰੱਖਦੇ ,
ਚੁੱਕਣੇ ਪੈਂਦੇ ਭਾਂਵੇ ਵਿਆਜੂ - ਉਧਾਰੇ ,
ਪਰ ਹਰ ਮੂੰਹੋਂ ਕੱਢੀ ਓਹਦੀ ਪੁਘਾ ਕੇ ਰੱਖਦੇ ,
ਸ਼ੌਂਕ ਪੂਰੇ ਓਹਦੇ ਕਰਦੇ ਸਾਰੇ , ਓਹਦੇ ਨਾਂ ਤੇ ਬਣਾਉਂਦੇ ਮਹਿਲ-ਮੁਨਾਰੇ ,
ਪਰ ਵਾਂਗ ਇੱਟਾਂ ਦੇ ਢਹਿ ਗਏ ਸੁਪਨੇ ਕਰਮਾਂ ਦੀ ਬੈਠੀ ਨੀਂਹ ਜੰਮੀ ਏ ,
ਕੋਈ ਤਾਂ ਲੈ ਲਓ ਮਿੰਨਤ ਕਰਾਂ ਮੈਂ ਸਾਡੇ ਘਰ ਇੱਕ ਧੀ ਜੰਮੀ ਏ ।

ਚਲੋ ਛੱਡੋ ਮੇਰੀ ਧੀ ਦੀ ਗੱਲ ਮੁਕਾਓ ,
ਆਪੇ ਪਾਲ ਲਵਾਂਗਾ ਮੇਰਾ ਹਿੱਸਾ ਮੇਰੇ ਹਿੱਸੇ ਪਾਓ ,
ਪਰ ਰੱਬ ਕਰਕੇ ਮੇਰੀ ਇੱਕ ਅਰਜ਼ ਪੁਘਾਓ ,
ਧੀਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਮੰਡੀ ਬਣਾਓ ਤੇ ਓਥੇ ਇੱਕ ਅਸੂਲ ਚਲਾਓ ,
ਨਾ ਕੋਈ ਭਾਅ ਨਾ ਬੋਲੀ ਲਾਓ , ਬਸ ਪੁੱਤ ਰੱਖੋ ਤੇ ਧੀ ਲੈ ਜਾਓ ,
ਜਦ ਮਾਪੇ ਆਪ ਸੁੱਖਣਗੇ ਧੀਆਂ ਦੀਆਂ ਸੁੱਖਾਂ ,
ਮੈਂ ਤਦ ਕਹਾਂਗਾ ਸਾਡੇ ਘਰ ਮਾਂ ਲੱਛਮੀ ਜੰਮੀ ਏ ,
ਕੋਈ ਤਾਂ ਲੈ ਲਓ ਮਿੰਨਤ ਕਰਾਂ ਮੈਂ ਸਾਡੇ ਘਰ ਇੱਕ ਧੀ ਜੰਮੀ ਏ ।
ਸਾਡੇ ਘਰ ਇੱਕ ਧੀ ਜੰਮੀ ਏ ।।


Koi ta sun lao le bullan te pukaar firan main ,
Tutya - haarya badnasib lachaar firan main ,
Samaz na aave devan galian vich hoke ,
Ya fir le ke vich bazaar firan main ,
Na ehda koi mull main laavan , na hi main kuj manga vataavan ,
Aasan di kukh vichon aisi khoti sadran di leeh jammi e ,
Koi ta le lao minnat kra main sade ghar ik dhee jammi e ..

Pichle varhe vi ik kulaini jammi si ,
Haddan de vich behni jammi si ,
Laaye si jehne chaahvan nu faahe ,
Aisi hi tut-paini jammi si ,
Par is vaar umeed bdi si , gal payi saadh di taveet marhi si ,
Jehda darr si na jamme dobara is vaar vi chandri ohi jammi e ,
Koi ta le lao minnat kra main sade ghar ik dhee jammi e ..

Par haan je put jamda ta vaang raje de rakhde ,
Chann mukhde te kaale tikke laa ke rakhde ,
Chukne painde bhaavein viyaju - udhaare ,
Par har muhon kaddi ohdi pugha ke rakhde ,
Shonk pure ohde karde sare , ohde naam te bnaunde mehal-munaare ,
Par vaang ittan de dheh gye supne karma di bethi neenh jammi e ,
Koi ta le lao minnat kra main sade ghar ik dhee jammi e ..

Chlo chado meri dhee di gall mukaao ,
Aape paal lvaga mera hissa mere hisse pao ,
Par rabb karke meri ik arz pughao ,
Dheeyan di ik mandi bnao te othe ik asool chalao ,
Na koi bhaa na boli lao , bas put rakho te dhee le jao ,
Jad maape aap sukhange dheeyan dian sukhan ,
Main tad kahanga sade ghar Maa Laxmi jammi e ,
Koi ta le lao minnat kra main sade ghar ik dhee jammi e ..
Sade ghar ik dhee jammi e ....


Comments

Popular posts from this blog

NA MANZOORI

ਮੈਂ ਸੁਣਿਆ ਲੋਕੀਂ ਮੈਨੂੰ ਕਵੀ ਜਾਂ ਸ਼ਾਇਰ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ  ਕੁਝ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਦੱਸਣ ਵਾਲਾ  ਕੁਝ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਬੁੱਝਣ ਵਾਲਾ  ਕੁਝ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਰਾਜ਼ ਸੱਚ ਖੋਲਣ ਵਾਲਾ  ਤੇ ਕੁਝ ਅਲਫਾਜ਼ਾਂ ਪਿੱਛੇ ਲੁੱਕਿਆ ਕਾਇਰ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ  ਪਰ ਸੱਚ ਦੱਸਾਂ ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ ਫ਼ਰਕ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ  ਕਿ ਕੋਈ ਮੇਰੇ ਬਾਰੇ ਕੀ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਕੀ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦਾ  ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕੋਈ ਕਵੀ ਜਾਂ ਸ਼ਾਇਰ ਨਹੀਂ ਮੰਨਦਾ  ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਅੱਜ ਤਕ ਕਦੇ ਇਹ ਤਾਰੇ ਬੋਲਦੇ ਨਹੀਂ ਸੁਣੇ  ਚੰਨ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੱਲ ਵੇਖ ਸ਼ਰਮਾਉਂਦੇ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ  ਨਾ ਹੀ ਕਿਸੇ ਦੀਆਂ ਜ਼ੁਲਫ਼ਾਂ `ਚੋਂ ਫੁੱਲਾਂ ਵਾਲੀ ਮਹਿਕ ਜਾਣੀ ਏ  ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਕਿਸੇ ਦੀਆਂ ਵੰਗਾਂ ਨੂੰ ਗਾਉਂਦੇ ਸੁਣਿਆ  ਨਾ ਹੀ ਕਿਸੇ ਦੀਆਂ ਨੰਗੀਆਂ ਹਿੱਕਾਂ `ਚੋਂ  ਉੱਭਰਦੀਆਂ ਪਹਾੜੀਆਂ ਵਾਲਾ ਨਜ਼ਾਰਾ ਤੱਕਿਆ ਏ  ਨਾ ਹੀ ਤੁਰਦੇ ਲੱਕ ਦੀ ਕਦੇ ਤਰਜ਼ ਫੜੀ ਏ  ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਸਾਹਾਂ ਦੀ ਤਾਲ `ਤੇ ਕਦੇ ਹੇਕਾਂ ਲਾਈਆਂ ਨੇ  ਪਰ ਮੈਂ ਖੂਬ ਸੁਣੀ ਏ  ਗੋਹੇ ਦਾ ਲਵਾਂਡਾ ਚੁੱਕ ਕੇ ਉੱਠਦੀ ਬੁੜੀ ਦੇ ਲੱਕ ਦੀ ਕੜਾਕ  ਤੇ ਨਿਓਂ ਕੇ ਝੋਨਾ ਲਾਉਂਦੇ ਬੁੜੇ ਦੀ ਨਿਕਲੀ ਆਹ  ਮੈਂ ਦੇਖੀ ਏ  ਫਾਹਾ ਲੈ ਕੇ ਮਰੇ ਜੱਟ ਦੇ ਬਲਦਾਂ ਦੀ ਅੱਖਾਂ `ਚ ਨਮੋਸ਼ੀ  ਤੇ ਪੱਠੇ ਖਾਂਦੀ ਦੁੱਧ-ਸੁੱਕੀ ਫੰਡਰ ਗਾਂ ਦੇ ਦਿਲ ਦੀ...

अर्ज़ी / ARZI

आज कोई गीत या कोई कविता नहीं, आज सिर्फ एक अर्ज़ी लिख रहा हूँ , मन मर्ज़ी से जीने की मन की मर्ज़ी लिख रहा हूँ । आज कोई ख्वाब  , कोई  हसरत  या कोई इल्तिजा नहीं , आज बस इस खुदी की खुद-गर्ज़ी लिख रहा हूँ ,  मन मर्ज़ी से जीने की मन की मर्ज़ी लिख रहा हूँ ।  कि अब तक जो लिख-लिख कर पन्ने काले किये , कितने लफ्ज़ कितने हर्फ़ इस ज़ुबान के हवाले किये , कि कितने किस्से इस दुनिआ के कागज़ों पर जड़ दिए , कितने लावारिस किरदारों को कहानियों के घर दिए , खोलकर देखी जो दिल की किताब तो एहसास हुआ कि अब तक  जो भी लिख रहा हूँ सब फ़र्ज़ी लिख रहा हूँ। लेकिन आज कोई दिल बहलाने वाली झूठी उम्मीद नहीं , आज बस इन साँसों में सहकती हर्ज़ी लिख रहा हूँ , मन मर्ज़ी से जीने की मन की मर्ज़ी लिख रहा हूँ । कि आवारा पंछी हूँ एक , उड़ना चाहता हूँ ऊँचे पहाड़ों में , नरगिस का फूल हूँ एक , खिलना चाहता हूँ सब बहारों में , कि बेबाक आवाज़ हूँ एक, गूँजना चाहता हूँ खुले आसमान पे , आज़ाद अलफ़ाज़ हूँ एक, गुनगुनाना चाहता हूँ हर ज़ुबान पे , खो जाना चाहता हूँ इस हवा में बन के एक गीत , बस...

BHEED

भीड़    इस मुल्क में    अगर कुछ सबसे खतरनाक है तो यह भीड़ यह भीड़ जो ना जाने कब कैसे  और कहाँ से निकल कर आ जाती है और छा जाती है सड़कों पर   और धूल उड़ा कर    खो जाती है उसी धूल में कहीं   लेकिन पीछे छोड़ जाती है   लाल सुरख गहरे निशान   जो ता उम्र उभरते दिखाई देते हैं   इस मुल्क के जिस्म पर लेकिन क्या है यह भीड़   कैसी है यह भीड़    कौन है यह भीड़   इसकी पहचान क्या है   इसका नाम क्या है   इसका जाति दीन धर्म ईमान क्या है   इसका कोई जनम सर्टिफिकेट नहीं हैं क्या   इसका कोई पैन आधार नहीं है क्या   इसकी उँगलियों के निशान नहींं हैं क्या इसका कोई वोटर कार्ड या    कोई प्रमाण पत्र नहीं हैं क्या   भाषण देने वालो में   इतनी चुप्पी क्यों है अब इन सब बातों के उत्तर नहीं हैं क्या उत्तर हैं उत्तर तो हैं लेकिन सुनेगा कौन सुन भी लिया तो सहेगा कौन और सुन‌कर पढ़कर अपनी आवाज़ में कहेगा कौन लेकिन अब लिखना पड़ेगा अब पढ़ना पड़ेगा  कहना सुनना पड़ेगा सहना...