ZALALAT

ਸੋਚਦਾਂ ਸਾਂ ਹਰ ਜਿੱਤ ਮੇਰੀ ਹੈ, ਹਰ ਮੰਜ਼ਿਲ ਮੇਰੀ ਹੈ ,

ਮੈਂ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਹਾਰ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ,

ਅੱਜ ਅੰਤ ਚ ਬੈਠਾਂ ਸਬ ਕੁਝ ਹਾਰ ਕੇ ,

ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਕਦਰ ਜ਼ਮੀਰ ਨੂੰ ਮੈਂ ਮਾਰ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ। 

ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੀਆਂ ਗੁੱਡੀਆਂ ਕਟਾ ਕੇ ,

ਆਸਾਂ ਦੀਆਂ ਡੋਰਾਂ ਲਪੇਟ ਰਿਹਾਂ ਹਾਂ,ਸਮੇਟ ਰਿਹਾਂ ਹਾਂ ,

ਕਿਉਂਕਿ ਨਾ ਚਾਹੁੰਦਿਆਂ ਸਬਰਾਂ ਨੂੰ ਢਿੱਲਾਂ ਦੇ ਦੇ ਕੇ ,

ਜ਼ਲਾਲਤ ਦੇ ਪੇਚੇ ਹੋਰ ਮੈਂ ਚਾੜ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ। 

  

ਕੁਝ ਖਾਸ ਬਣਨ ਦੀਆਂ ਸਦਰਾਂ ਛੱਡ ਕੇ ,

ਆਮ ਜਿਹਿਆਂ ਚ ਰੁੱਲਿਆਂ ਫਿਰਦਾ ਹਾਂ ,

ਕਿਉਂਕਿ ਖੁਦ ਮਹੱਲ ਅਸਮਾਨੀ ਬਹਿ ਕੇ,

ਲੱਖਾਂ ਮਿੱਟੀ ਚ ਰੁੱਲਦਿਆਂ ਨੂੰ ਮੈਂ ਤਾੜ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ। 

ਜੋ ਮੇਰਾ ਕਦੇ ਹੋਇਆ ਹੀ  ਨਹੀਂ ,

ਓਹਨੂੰ ਖੋਣ ਦੇ ਗ਼ਮ ਵਿਚ ਬੈਠਾ ਰੋੰਦਾਂ ਹਾਂ ,

ਕਿਉਂਕਿ ਦਿਲ ਦੇ ਵਰਕੇ ਉੱਤੇ ਲਿਖੀ ,

ਜ਼ਜਬਾਤਾਂ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹੱਥੀਂ ਮੈਂ ਸਾੜ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ। 

( Sochda saan har jitt meri hai , har manzil meri hai ,

  Main kade kise to haar nahi sakda ,

  Ajj ant ch baithan sab kujh haar ke ,

  Kyuki is kadar zameer nu main maar nahi sakda ..

  Supnian dian guddian kata ke ,

  Aasan dian doran lapet rha haan , samet rha haan ,

  Kyuki na chahundia sabran nu dhillan de de ke ,

  Zalalat de peche hor main chaarh nahi sakda .. 

  Kujh khaas banann dian sadran chhad ke ,

  Aam jehian ch rulia firda haan ,

  Kyuki khud mahal asmaani beh ke ,

  Lakhan mitti ch ruldian nu main taarh nahi sakda ..

  

  Jo mera kade hoyia hi nahi ,

  Ohnu khon de gham ch baitha ronda haan ,

  Kyuki dil de varke te likhi 

  zazbaatan di kahani nu apne hathin main saarh nahi sakda .. )